Αφήνουν στην μπανιέρα (και όχι μόνο) τις τρίχες τους

Ίσως δεν συμβαίνει σε όλες τις συμβιώσεις, αλλά σ’ αυτές που έχουμε υπ’ όψη μας, το «Μάζεψε τις τρίχες σου!» είναι αγαπημένο παράπονο των αντρών-συγκατοίκων. Τρίχες στην μπανιέρα, τρίχες στο πάτωμα, τρίχες στα ρούχα του (σε μεγάλα γλέντια, τρίχες και στο φαγητό). Ναι, κύριοι, μαδάμε! Τι να κάνουμε;
Είναι ανεπίδεκτες μάθησης με την τεχνολογία
«Γιωργοοοό… Δεν δουλεύει το ιντερνέτ. Τι να πατήσω;» (ο Γιώργος, που δεν είναι απόφοιτος Πολυτεχνικής σχολής, θα απαντήσει το προφανές. Κλείσ΄το και ξανά-άνοιξέ το.). Οι γυναίκες σηκώνουν ψηλά τα χέρια με την τεχνολογία -αλλά η τεχνολογία, σηκώνει ψηλά και τα πόδια.
…και τα αθλητικά.
Δεν φτάνει που δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για αθλητικά (η συντριπτική πλειοψηφία, τουλάχιστον), επιμένουμε και να βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις αμφιβόλου αθλητικού ενδιαφέροντος («Εμείς με ποιους είμαστε;»/ «Δηλαδή αυτός ο ωραίος δεν είναι καλός;»/ «Γιατί τον βρίζουνε μωρέ τον καημένο;» και άλλα παρόμοια). Και, δεν φτάνει που ρωτάμε διαρκώς σχετικά και άσχετα επί του θεάματος, φροντίζουμε να καταχωνιάσουμε τις απαντήσεις σε μια ξεχασμένη γωνιά της μνήμης μας ούτως ώστε την επόμενη φορά να ρωτήσουμε και πάλι γεμάτες απορία!

Φτάνουν στα πρόθυρα υστερίας με την καθαριότητα και την τάξη

«Μην πατάς εκεί, έχω σφουγγαρίσει!»/ «Τι θα γίνει με τα συρτάρια σου ρε Δημήτρη; Κάθε μέρα θα στα φτιάχνω;»,/«Το πιατάκι σου εδώ θα το αφήσεις;»/ «Μη μου πιάνεις τα μαλλιά με λερωμένα χέρια ρε μωρό μου!». Θα μπορούσαμε να γράψουμε άλλες δυο-τρεις παραγράφους επί του θέματος –και δεν είμαστε άντρες.
Κάνουν μονοήμερη κατάληψη στο μπάνιο/Αργούν να ετοιμαστούν
Μπορεί να πρόκειται για το κορυφαίο εκ των αντρικών παραπόνων: «Τι κάνεις τόσες ώρες στο μπάνιο;». Τα απαραίτητα, είναι η απάντηση: πλύσιμο, λούσιμο, ξύρισμα, φρύδια, ενυδατική, πιστολάκι, βάψιμο και ό,τι άλλο μας φορτώθηκε κοινωνικά ως «απαραίτητο για μια γυναίκα». Σε γενικές γραμμές, μπορούμε μεγαλόψυχα να παραδεχτούμε, ότι η χαρακτηριστική αργοπορία πριν την έξοδο, εμάς τα κοριτσάκια, μας ενώνει.
Κρυώνουν στους 30 βαθμούς
Ίσως η εξελικτική βιολογία να έχει τις απαντήσεις που χρειάζονται πάνω σ’ αυτό το… καυτό θέμα, εμείς πάντως, απλώς το καταγράφουμε: για πολλές γυναίκες, ποτέ η ζέστη δεν είναι αρκετή και, προς Θεού, ποτέ το κρύο δεν είναι υποφερτό. Ζακέτα τον Ιούλιο στο μπαλκόνι «γιατί έβαλε λίγη ψύχρα», κουκούλωμα σε τρια στρώματα σαν ντολμάς τον χειμώνα και, φυσικά, η αιώνια ζητιανιά μιας θερμαντικής αγκαλίτσας…

Γίνονται υπερβολικά συναισθηματικές

Κάτι σας λέει, κάτι του απαντάτε, κάτι σας ξαναλέει, οι τόνοι ανεβαίνουν και εκείνος πετάει μια μικρή προσβολή. Ή έναν δηλητηριώδη υπαινιγμό. Κι εσείς, ως εύθραυστο θηλυκό, σουφρώνετε τα φρύδια, νιώθετε το κάτω χείλος να τρεμοπαίζει και τα μάτια σας να βουρκώνουν γιατί πολύ σας πλήγωσε η φαρμακερή του ατάκα και καθόλου δεν σας καταλαβαίνει και αμάν πια, καμία κατανόηση! Αυτό το αντρικό παράπονο δικαιώνεται απ’ το απλό: οι γυναίκες (γενίκευση για τις ανάγκες του άρθρου) είμαστε περίπου 350 φορές πιο τσουχτερές –αν όχι προσβλητικές- με τους συντρόφους μας. Είδατε ποτέ κανέναν άντρα να κλαίει σαν ανυπεράσπιστο κουτάβι επειδή η καλή του, του “πέταξε” μια προσβολή;
Μπορούν να γίνουν πολύ γκρινιάρες
Λίτρα μελανιού έχουν κατασπαταληθεί, εκατοντάδες ανέκδοτα και χιλιάδες αναφορές έχουν γίνει γι΄ αυτό που οι άντρες περιγράφουν ως «κρεβατομουρμούρα» – την γκρίνια δηλαδή, που λαμβάνει χώρα στο τίμιο συζυγικό κρεβάτι σας. Πριν ή μετά το σεξ, ανεξαρτήτως σεξ ή, για τις πιο ριζοσπαστικές, κατά τη διάρκεια. Αλλά και εκτός κρεβατοκάμαρας, η για κάθε αφορμή γκρίνια έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα το γυναικείο φύλο.

Καταλαμβάνουν όλο τον χώρο σε ντουλάπες/συρτάρια/ράφια μπάνιου κ.λ.π.

Συμβαίνει κάθε σπίτι όπου ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι συμβιώνουν. Αν το μπάνιο διαθέτει δύο ντουλάπια και έξι ράφια, στο αγοράκι αντιστοιχεί ¼ γωνίτσας ραφιού. Στριμωχτά και ζουληγμένα. Τα περί ντουλάπας ή παπουτσοθήκης, παραλείπονται ως αυτονόητα.
Δεν σηκώνουν το τηλέφωνο (όταν χρειάζεται)
Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η κακή σχέση με το τηλέφωνο αποτελεί συνήθεια όλων των γυναικών, αλλά το παράπονο «Γιατί δεν το σηκώνεις όταν σε παίρνω;» φαίνεται να είναι κοινό. Μυστηριωδώς οι περισσότερες εξ ημών, ενώ αγαπάμε να μιλάμε στο τηλέφωνο με τη μαμά ή τις φίλες μας επί τριώρου, τείνουμε να ξεχνάμε το κινητό μας στο αυτοκίνητο/το μπάνιο/τη δουλειά/το γειτονικό mini market ή να μην το ακούμε (σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο).

Πηγή: www.mama365.gr