Τι είναι το Aikido
Το Aikido είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα αμυντικής πολεμικής τέχνης που κατάγεται από την Ιαπωνία. Δημιουργήθηκε από τον Morihei Ueshiba την δεκαετία του 1920.
Το Aikido δεν είναι απλά μία τέχνη αυτοάμυνας. Το Aikido αν και μπορεί να μοιάζει με σπορ (εξαιτίας του τρόπου που κινούμαστε) δεν είναι τόσο σπορ, όσο ένα σύστημα εκπαίδευσης. Ένα σύστημα εκπαίδευσης στο οποίο προσπαθεί κανείς να προσαρμοστεί με το σώμα και τη ψυχή του, να μάθει τις δυνατότητες αυτών καθώς και το πώς να συμπεριφέρεται στη καθημερινή του ζωή.
Η φιλοσοφία του έχει σαν βάση την ιδέα της ανταλλαγής καθαρής ενέργειας για να εκτονώσει την επιθετικότητα και να αφαιρέσει την σύγκρουση. Είναι μια συνεχής αναζήτηση για την σωστή στάση, την κατάλληλη στιγμή, την καθαρότητα της σκέψης.
Ο ειλικρινής ασκούμενος βρίσκεται σ’ ένα διαρκή αγώνα με στόχο την ενδυνάμωση του σώματος, την πειθαρχία του νου και τον εξευγενισμό του πνεύματος.
Από τεχνικής πλευράς το Aikido χαρακτηρίζεται από ρευστές και δυναμικές κινήσεις, βασιζόμενες στην εισχώρηση και την περιστροφή του σώματος του αμυνόμενου.
Οι τεχνικές του Aikido στηρίζονται στην αποφυγή της επίθεσης, την διάσπαση της ισορροπίας του επιτιθέμενου και στον έλεγχο του, συχνά με ακινητοποιήσεις, ρίψεις και καθηλώσεις.
Η πρόοδος των μαθητών βασίζεται στην αρμονική συνεργασία μεταξύ τους παρά στον ανταγωνισμό. Η εκτέλεση των τεχνικών γίνεται ανά ζευγάρια. Υπάρχουν δύο ρόλοι που καλείται να «παίξει» ο καθένας. Ο ρόλος του Uke ( αυτός που επιτίθεται και δέχεται την τεχνική ) και ο ρόλος του Tori (αυτός που δέχεται την «επίθεση» και εκτελεί μια τεχνική).
Οι δύο ρόλοι είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους και εξίσου σημαντικοί και οι δύο για την πρόοδο των μαθητών.
Ai > Αρμονία
ki > πνεύμα, μυαλό, συμπαντική ενέργεια
do > δρόμος, τρόπος, αναζήτηση
«Ο δρόμος για την εναρμόνιση με την συμπαντική ενέργεια»
Οφέλη από την εξάσκηση στο Aikido
Στο φυσικό επίπεδο αναπτύσεται η ευελιξία και ενδυνάμωση των μυϊκών ομάδων του σώματος, η αντοχή και η ζωτικότητα. Ο ασκούμενος αναπτύσσει την αίσθηση της πειθαρχίας, συγκέντρωσης και αυτοέλεγχου. Μετά το τέλος της πρακτικής νιώθει ανακούφιση απο την ένταση και το άγχος της καθημερινής ζωής. Έχει αυξημένη αυτοπεποίθηση που αφαιρεί το φόβο της ανασφάλειας και επιτρέπει την καλύτερη ανταπόκριση σε καταστάσεις επίθεσης.
Οι επιθέσεις που δέχεται ο σύγχρονος άνθρωπος όμως, δεν είναι μόνο σώμα με σώμα, αλλά είναι και επιθέσεις νευρικής, συναισθηματικής και οικονομικής φύσεως,
που προκύπτουν απο το άγχος της καθημερινότητας, την ανασφάλεια για το αύριο, την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων κ.α.
Με τον καιρό καθώς το σώμα μαθαίνει τις τεχνικές του Aikido και το πώς να κατευθύνει, να οδηγεί μια επίθεση με “αρμονία” δίχως απότομες και βίαιες μεταβολές της κίνησης εκεί που θέλει, το “πνεύμα” του ασκούμενου μαθαίνει να βλέπει τις απειλές του νου και της ψυχής με έναν διαφορετικό τρόπο και να τις διαχειρίζεται χωρίς να επιτρέπει σε αυτές να επηρεάσουν με έναν αρνητικό τρόπο την ύπαρξή του. Τα λόγια του ιδρυτή Morihei Ueshiba είναι αυτά που μας δείχνουν το σκοπό του Aikido :
«Everyone has a spirit that can be refined, a body that can be trained in some manner, a suitable path to follow…The purpose of training is to tighten up the slack, toughen the body and polish the spirit»
«Καθένας έχει ένα πνεύμα να καθαρίσει, ένα σώμα που μπορεί να εκπαιδευτεί με κάποιο τρόπο, ένα ταιριαστό μονοπάτι να ακολουθήσει… Ο σκοπός της προπόνησης είναι να σφίξει ότι είναι χαλαρό, να σκληραγωγήσει το σώμα και να γυαλίσει το πνεύμα»
Ιστορία του Aikido
Η ιστορία του Aikido είναι συνδεδεμένη με το πρόσωπο του Morihei Ueshiba ( 1883-1969 ) μιας απο τις πιο διακεκριμένες φυσιογνωμίες των Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών
του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1883, ήταν αδύναμης κράσης, φιλάσθενος και πολύ νευρικός. Απο πολύ νεαρή ηλικία τον προσέλκυε η θρησκεία. Οι γονείς του τον ενθάρρυναν ν’ ασχολείται με σωματικές δραστηριότητες όπως το Sumo και η κολύμβηση, προκειμένου να εξισορροπήσουν αυτή τη τάση. Σε ηλικία 20 ετών πηγαίνει στο Τόκυο και περνάει τα βράδυα του μελετώντας τις αρχαίες τεχνικές του Ju Jitsu, συγκεκριμένα αυτές της σχολής Kito, υπό την καθοδήγηση του Δασκάλου Tozawa.
Παράλληλα προπονείται στο Ken-Jutsu (sabre) σε ένα dojo της Shinkage Ryu. Μετά απο μία ασθένεια, αποφασίζει να χτίσει ένα νέο και στιβαρό σώμα. Επιδίδεται σε μια σκληρή και μεθοδική προπόνηση βασισμένη στη φυσική κατάσταση και την αγνή δύναμη. Παρότι είχε μικρό ανάστημα (1,54 μ ), ήταν πολύ πιο δυνατός
από τον μέσο όρο. Όμως μόνο η σωματική δύναμη δεν τον ικανοποιεί και πηγαίνει στο Sakai για να μελετήσει σπαθί της σχολής Yagyu υπό την καθοδήγηση του δασκάλου Nakai.
Το 1903 ο δάσκαλος Ueshiba κατατάσσεται στο στρατό. Πολύ γρήγορα έγινε πρώτος σε όλα τα είδη πάλης και ιδιαίτερα στο Juken Jutsu (μάχη με ξιφολόγχη). Το Φεβρουάριο του 1915, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, γνωρίζει το μεγάλο δάσκαλο της σχολής Daito, τον Sokaku Takeda, ο οποίος αποφασίζει να του διδάξει τις μυστικές τεχνικές του Daito Ryu. Όταν επιστρέφει, ανοίγει ένα dojo και καλεί το δάσκαλο Takeda, του χτίζει ένα σπίτι και αφιερώνεται αποκλειστικά σε αυτόν.
Το Νοέμβριο του 1919 γνωρίζει ένα μεγάλο μύστη δάσκαλο με σπάνιες πνευματικές δυνάμεις, τον Wanisaburo Deguchi. Για τον δάσκαλο Ueshiba η συνάντηση αυτή
ήταν πολύ σημαντική, διότι γνώριζε πως αν και χειριζόταν τη δύναμη και την τεχνική, η πνευματική του ενέργεια παρέμενε εύθραυστη στην παραμικρή ψυχολογική δοκιμασία.
Στενοχωρημένος απο το χαμό τους πατέρα του στις 2 Ιανουαρίου του 1920, ο δάσκαλος Ueshiba πέρασε μερικούς μήνες κάνοντας διαλογισμό και έπειτα αποφάσισε
να εγκατασταθεί στο Ayabe, σ’ ένα μοναστήρι της Omoto-Kyo, για να μελετήσει με τον Wanisaburo Deguchi.
Ο Wanisaburo Deguchi εκ πεποιθήσεως ειρηνιστής, εγκαταλείπει την Ιαπωνία στις 13 Φεβρουαρίου 1924 με μερικούς μαθητές του, ανάμεσα στους οποίους ήταν
και ο δάσκαλος Morihei Ueshiba, με σκοπό να χτίσουν στη Μογγολία όπου αντιμάχονταν οι στρατοί της Κίνας και της Ιαπωνίας, ένα βασίλειο της Ειρήνης.
Απέτυχαν στην προσπάθεια τους και αιχμαλωτίστηκαν απο τον Κινεζικό στρατό για πολλούς μήνες. Επιστρέφοντας στην Ιαπωνία, ο δάσκαλος Ueshiba ξεκινάει και πάλι τις έρευνες του πάνω στο Budo και την ασκητική ζωή με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.
Εκείνη την εποχή ήταν που κατάλαβε ότι το «πραγματικό Budo δεν είναι να νικήσεις έναν αντίπαλο με δύναμη, αλλά να διατηρήσεις την ειρήνη σε αυτόν τον κόσμο,
να δεχτείς και να ευνοήσεις την ανάπτυξη όλων των ανθρώπων».
Αν και η πνευματική αναζήτηση είναι ένα στοιχείο όλων των Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, ποτέ κανείς δεν εμβάθυνε μέχρι το σημείο να συμπεριλάβει την αγάπη για την ανθρωπότητα.
Έπειτα από εκείνες τις συναντήσεις και τις εμπειρίες, τεχνικές ή φιλοσοφικές, είναι που γεννήθηκε το Aikido το 1925.
Kisshomaru Ueshiba: Γεννήθηκε το 1921 και εκλέχτηκε ομόφωνα απο το Aikikai , διάδοχος του πατέρα του ως Aikido Doshou το 1969,ανέλαβε την ηγεσία της οργάνωσης και έγινε ο Παγκόσμιος ηγέτης του Aikido μετά τον θάνατο του πατέρα του […] απεβίωσε το 1999.
Moriteru Ueshiba: Γεννημένος το 1951 είναι εγγονός του Morihei Ueshiba, γιός του Kisshomaru Ueshiba. Το 1996 διορίστηκε διευθυντής του οργανισμού του Aikido. Είναι ο τρίτος Aikido Doshou του Aikikai.
Mitsuteru Ueshiba: Γεννημένος το 1980 αναφέρεται ως Waka-sensei, είναι γιός του Moriteru Ueshiba και σύμφωνα με τις Ιαπωνικές παραδόσεις, αναμένεται να διαδεχτεί τον πατέρα του ως τέταρτος Doshou.
Πηγή : Aikido Training Center – Άγιος Δημήτριος
